PL EN RU
Storytelling jako narzędzie marketingu politycznego – model
 
Więcej
Ukryj
1
Katedra Antropologii Mediów Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego
 
 
Data publikacji: 20-12-2019
 
 
Studia Politologiczne 2017;45
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Tekst wyjaśnia pojęcia storytelllingu i narracji w kontekście komunikacji politycznej i marketingu politycznego. Autorzy opisują narrację jako schemat poznawczy, mechanizm produkcji dyskursu i analizują relacje między opowieścią, odbiorcą i marką polityczną. W kontekście marketingu politycznego storytelling realizuje pięć głównych funkcji wobec marki: poznawczą, semiotyczną, emocjonalną, aksjologiczną i społeczną. Storytelling aktywuje struktury przetwarzania informacji i generuje sieci znaczeń wiązanych z marką. Opowiadanie marek buduje ich afektywny kontekst i dostarcza narzędzi interpretacji celów i intencji.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (11)
1.
R. Barthes, Wstęp do analizy strukturalnej opowiadań, [w:] M. Głowiński (red.), Narratologia, Gdańsk 2004.
 
2.
M. Czyżewski, S. Kowalski, A. Piotrowski, Chaos rytualny, Warszawa 2010.
 
3.
W.R. Fisher, Clarifying the Narrative Paradigm, „Communication Monographs” 1989, Vol. 56, Issue 1.
 
4.
K. Fog, C. Budtz, P. Munch, S. Blanchette, Storytelling: Narracja reklamie i biznesie, Warszawa 2011.
 
5.
P. Francuz, Rozumienie przekazu telewizyjnego, Lublin 2002.
 
6.
T. Olczyk, J. Wasilewski, From rock star to political star – curious case of Paweł Kukiz persona power, „Persona Studies Journal” 2016, nr 2.
 
7.
G. Sartori, Homo videns. Telewizja i postmyślenie,Warszawa 2005.
 
8.
R. Schank, Tell Me a Story: A New Look at Real and Artificial Intelligence, New York 1991.
 
9.
J. Trzebiński, Narracja jako sposób rozumienie świata, Gdańsk 2002.
 
10.
V. Turner, Gry społeczne, pola, metafory, Warszawa 2005.
 
11.
J. Wasilewski, Opowieści o Polsce. Retoryka narracji, Warszawa 2012.
 
ISSN:1640-8888
Journals System - logo
Scroll to top