Noamowi Chomsky’emu zarzuca się naiwne rozumienie polityki. Jest on swym politycznym poglądom wierny nawet w wieku 96 lat, co nie przeszkadza mu – jak twierdzą komentatorzy – still speaking hard truths. Na czym miałyby polegać dzisiaj owe „bolesne prawdy” naiwnej teorii polityki sprowadzonej do propagandy i public relations? Co mówią one o „inżynierii zgody” w Internecie – gdzie jej tam szukać i jak identyfikować jej mechanizmy, żeby móc przed nią się obronić? Autor artykułu rekonstruuje genealogię Chomsky- ’ego koncepcji polityki i mediów, poddaje krytycznej analizie jego teorionaukowe podejścia do badań społecznych, szczególnie politologicznych. Testuje prawdziwość/trafność tej koncepcji w odniesieniu do demokracji i kapitalizmu w warunkach cywilizacji cyfrowej i dominacji globalnych platform. Stawia przewrotną hipotezę, według której poglądy Chomsky’ego na media i politykę są naiwne, ale w swej naiwności niepozbawione krytycyzmu, prawdziwości i ponadczasowości – zawierają evergreen content.