Celem wywodu jest wskazanie, w jaki sposób architektura cyfrowa warunkuje zmieniające się formy zarządzania gospodarką i społeczeństwem. O ile można zgodzić się z tezą o linearnym charakterze postępu technologicznego, to ów progresywizm w odniesieniu do zmian społecznych budzi ambiwalentne odczucia. Sprzężenie pomiędzy nowoczesnymi technologiami a zmianami społecznymi otwiera przed człowiekiem nieznaną dotąd perspektywę. Koncentrując się na tym, co można określić architekturą cyfrową, w proponowanym podejściu dokonano dwóch kierunków konceptualizacji. Pierwszym jest rozszerzenie zakresu analizy w celu uchwycenia komponentów i konturów architektury cyfrowej. W ten sposób łączy różne wymiary – często traktowane oddzielnie w wyspecjalizowanych dyscyplinach, obejmujących odrębne formy konceptualizacji technologii cyfrowych. Drugi kierunek dotyczy wewnętrznego działania architektury cyfrowej, ujawniając, w jaki sposób można wykorzystać pomysły dotyczące obiektów cyfrowych, aby nadać sens procesom ekstrakcji danych i sortowaniu algorytmicznemu.