Demokracja a ideologia
europejskiego uniwersalizmu
			
	
 
Więcej
Ukryj
	
	
			
			
		
		
		
		
		
			
			 
			Data publikacji: 22-12-2019
			 
		 			
		 
	
							
									
		
	 
		
 
 
Studia Politologiczne 2016;41
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Przedmiotem artykułu jest ideologia europejskiego uniwersalizmu, interpretowana
przez autora jako ideologia demokracji i praw człowieka, legitymizująca ustrój
społeczno-polityczny świata zachodniego, zgłaszająca roszczenia do uniwersalności.
W części pierwszej analizowana jest wewnętrzna funkcja tej ideologii, polegająca
na legitymizowaniu ustroju zachodniego w oczach „rdzennej” ludności świata zachodniego. Zdaniem autora, ideologia ta legitymizuje bezpośrednio zachodni
ustrój polityczny, a jedynie pośrednio kapitalizm – jako system ekonomiczny
współistniejący z demokratycznym państwem. W części drugiej analizowana jest
funkcja zewnętrzna europejskiego uniwersalizmu – legitymizowanie zachodniego
imperializmu.
Autor rozróżnia ideologię w jej formie wewnętrznej (odpowiadającej temu, co
tkwi świadomości/podświadomości ludzi, do których jest adresowana), polityczną
doktrynę ideologii (odpowiadającą temu, co mówią polityczni przywódcy świata
zachodniego) i jej naukowy dyskurs.
		
	
		
INFORMACJE O RECENZOWANIU
			Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
		
	 
REFERENCJE (14)
			
	1.
	
		Berger P.L., Rewolucja kapitalistyczna. Pięćdziesiąt tez o dobrobycie, równości i wolności, przeł. Zygmunt Simbierowicz, Warszawa 1995.
		
	 
	 
 			
	2.
	
		Canovan M., Polityka dla ludzi. Populizm jako ideologia demokracji, [w:] Y. Mény, Y. Surel (red.), Demokracja w obliczu populizmu, tłum. Anna Gąsior-Niemiec, Warszawa 2007.
		
	 
	 
 			
	3.
	
		Gawlikowski K., Dialog międzykulturowy: „inspirująca koncepcja” czy konieczność, [w:] A. Czajka (red.), Kultury świata w dialogu, Warszawa 2012.
		
	 
	 
 			
	4.
	
		Gawlikowski K., Problem praw człowieka z perspektywy azjatyckiej, „Azja –Pacyfik” 1998, nr 1.
		
	 
	 
 			
	5.
	
		Habermas J., Faktyczność i obowiązywanie. Teoria dyskursu wobec zagadnień prawa i demokratycznego państwa prawnego, przeł. Adam Romaniuk, Robert Marszałek, Warszawa 2005.
		
	 
	 
 			
	6.
	
		Kołakowski L., Szukanie barbarzyńcy. Złudzenia uniwersalizmu kulturalnego, [w:] tegoż, Czy diabeł może być zbawiony i 27 innych kazań, Londyn 1984.
		
	 
	 
 			
	7.
	
		Król M., Słownik demokracji, Kraków 1989.
		
	 
	 
 			
	8.
	
		Raciborski J., Obywatelstwo w perspektywie socjologicznej, Warszawa 2011.
		
	 
	 
 			
	9.
	
		Radomski A., Fundamentalizmy we współczesnym świecie – widziane w perspektywie kulturoznawczej, [w:] M. Szulakiewicz, Z. Karpus (red.), Fundamentalizm i kultury, Toruń 2005.
		
	 
	 
 			
	10.
	
		Rancière J., Antydemokratyczne demokracje, przeł. Magdalena Kowalska, [w:] Co dalej z demokracją?, Warszawa 2012.
		
	 
	 
 			
	11.
	
		Ross K., Demokracja na sprzedaż, przeł. Magdalena Kowalska, [w:] Co dalej z demokracją?, Warszawa 2012.
		
	 
	 
 			
	12.
	
		Śpiewak P., Pamięć po komunizmie, Gdańsk 2005.
		
	 
	 
 			
	13.
	
		Wallerstein I., Europejski uniwersalizm. Retoryka władzy, przeł. Adam Ostolski, Warszawa 2007.
		
	 
	 
 			
	14.
	
		Wiktorska-Święcka A., Społeczeństwo obywatelskie w Polsce – refleksje nad teorią i genezą oraz próba oceny stanu i rozwoju, [w:] W. Bokajło, A. Wiktorska-Święcka (red.), Europa obywateli. Polskie społeczeństwo obywatelskie in actu, Wrocław 2007.