Instytucja prezydenta w Azji Centralnej
na przykładzie Tadżykistanu
			
	
 
Więcej
Ukryj
	
	
									
				1
				Wydział Nauk Politycznych
i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego
				 
			 
						
				2
				Katedra Studiów Wschodnich
Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego
				 
			 
										
				
				
		
		 
			
			
		
		
		
		
		
			
			 
			Data publikacji: 20-12-2024
			 
		 			
		 
	
							
														
		
	 
		
 
 
Studia Politologiczne 2024;74
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Autorzy przyjmują i pozytywnie weryfikują założenie o funkcjonowaniu
w Tadżykistanie dominującej prezydentury, co odzwierciedla uwarunkowania historyczne
i kulturowe Azji Centralnej i sytuuje osobę prezydenta jako niekwestionowanego twórcę
państwa i przywódcę narodu. W tym celu autorzy przedstawiają rys historyczny,
dotyczący powstania i rozwoju instytucji prezydenta w Tadżykistanie, mechanizmy
formalne, regulujące jej funkcjonowanie i wynikające z kompetencji konstytucyjnych
oraz charakterystyczne dla regionu tradycyjne zależności trybalne, czyli nieformalne
mechanizmy sprawowania urzędu.
		
	
		
INFORMACJE O RECENZOWANIU
			Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
		
	 
REFERENCJE (26)
			
	1.
	
		Abdulloev I., Iz istorii reformirovaniâ političeskoj systemy v Tadžikistane, «Vestnik Tadžikskogo gosudarstvennogo universiteta prava, biznesa i politiki. Seriâ gummanitarnyh nauk» [Абдуллоев И.P., Из истории реформирования политической системы в Таджикистане, «Вестник Таджикского государственного университета права, бизнеса и политики. Серия гуманитарных наук»] 2013, nr 3 (55).
		
	 
	 
 			
	2.
	
		Asadułłajew I., Bodio T., Psychopolityczne i kulturowe następstwa wojny domowej, [w:] T. Bodio (red.), Tadżykistan, Historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2002.
		
	 
	 
 			
	3.
	
		Antoszewski A., Instytucjonalne uwarunkowania rywalizacji politycznej w państwach poradzieckich, [w:] T. Bodio (red.), Przywództwo, elity i transformacje w krajach WNP, t. I, Warszawa 2010.
		
	 
	 
 			
	4.
	
		Bodio T., Mołdawa T., Konstytucje państw Azji Centralnej: tradycje i współczesność, Warszawa 2007.
		
	 
	 
 			
	5.
	
		Bodio T., Załęski P., Elity władzy w Azji Centralnej, Warszawa 2008.
		
	 
	 
 			
	6.
	
		Czachor R., Instytucja „lidera narodu” w republikach Azji Środkowej. Analiza prawno-porównawcza, «Wrocławsko-Lwowskie Zeszyty Prawnicze» 2019, nr 10.
		
	 
	 
 			
	7.
	
		Czachor R., Reformy konstytucyjne w państwach Azji Środkowej. Analiza porównawcza, «Zeszyty Naukowe Uczelni Jana Wyżykowskiego. Studia z Nauk Społecznych» 2019, nr 12.
		
	 
	 
 			
	8.
	
		Dinoršoev A.M., Prezident Respubliki Tadžikistan v sisteme organom gosudarstvennoj vlasti [Диноршоев А.М., Президент Республики Таджикистан в системе органов госудрственной власти], 
https://tiny.pl/c4sk1 (20.10.2023).
 
		
	 
	 
 			
	9.
	
		Gebethner S., Metoda i badania porównawcze w naukach politycznych, [w:] S. Gebethner, Państwo. Demokracja. Konstytucja. Teksty zebrane, Warszawa 2022.
		
	 
	 
 			
	10.
	
		Hurramov H., Ukreplenie klanovosti kak osnova dlâ preemstvennosti vlasti v Tadžikistane [Хуррамов Х., Укрепление клановости как основа для преемственности власти в Таджикистане], Central Asian Bureau for Analitic Reporting, bmw.
		
	 
	 
 			
	11.
	
		Kajumow N., W kierunku gospodarki rynkowej, [w:] T. Bodio (red.), Tadżykistan, Historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2002.
		
	 
	 
 			
	12.
	
		Kakareko K., Pozycja prezydenta w systemie konstytucyjnym Tadżykistanu, [w:] J. Marszałek-Kawa, Patryk Wawrzyński (red.), Prawo i polityka na wschód od Europy, Toruń 2014.
		
	 
	 
 			
	13.
	
		Kardaś R.K., Wybory prezydenckie w Tadżykistanie w czasach pandemii, «Studia Wschodnioeuropejskie» 2021, nr 15.
		
	 
	 
 			
	14.
	
		Kardaś R.K., Wpływ pandemii wirusa SARS-CoV-2 na sytuację wewnętrzną w Tadżykistanie, «Studia Wschodnioeuropejskie» 2022, nr 17.
		
	 
	 
 			
	15.
	
		Lang L., Wojna domowa i proces pokojowy w Tadżykistan, [w:] T. Bodio (red.), Tadżykistan, Historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2002.
		
	 
	 
 			
	16.
	
		Lowndes V., Instytucjonalizm, [w:] D. Marsh, G. Stoker (red.), Teorie i metody w naukach politycznych, tłum. J. Tegnerowicz, Kraków 2006.
		
	 
	 
 			
	17.
	
		Nourzhanov K., Bleuer Ch., Tajikistan. A Political and Social History, ANU E Press 2013.
		
	 
	 
 			
	18.
	
		Pogłódek A., Dwuizbowy Parlament Republiki Tadżykistanu, «Roczniki Administracji i Prawa» 2016, nr XVI (2).
		
	 
	 
 			
	19.
	
		Razzokov B.H., Nekotorye tendencji razvitiâ instituta ispolnitel’noj vlasti v Tadžikistane, «Vestnik Tomskogo gosudarstvennogo universiteta» [Раззоков Б.Х., Некоторые тенденции развития института исполнительной власти в Таджикистане, «Вестник Томского государственного университета»] 2012, nr 354.
		
	 
	 
 			
	20.
	
		Szukalski J., Instytucja referendum ogólnokrajowego w Tadżykistanie: regulacje normatywne i praktyka, [w:] J. Marszałek-Kawa, A. Stańco-Wawrzyńska (red.), Pogranicze cywilizacji. Współczesne wyzwania Azji Centralnej i Kaukazu, Toruń 2017.
		
	 
	 
 			
	21.
	
		Smith J., Clans, Class and Ethnicity in Post-Soviet Central Asia, [w:] J. Van den Bosch, A. Fauve, B. De Cordier (red.), European Handbook of Central Asian Studies: History, Politics, and Societies, Stuttgart 2021.
		
	 
	 
 			
	22.
	
		Szymanek J., Ustrój konstytucyjny Kazachstanu, Warszawa 2013.
		
	 
	 
 			
	23.
	
		Šarifzoda Makhina Tolib, Istoričeskoe značenie Deklaracii o gosudarstvennoj nezavisimosti Respubliki Tadžikistan v sud’be tadžikskogo naroda [Шарифзода Махина Толиб, Историческое значение Декларации о государственной независимости Республики Таджикистан в судьбе таджикского народа], 
https://cyberleninka.ru/articl... (20.10.2023).
 
		
	 
	 
 			
	24.
	
		Wawrzyniak J., Rola ONZ w procesie pojednania narodowego, [w:] T. Bodio (red.), Tadżykistan, Historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2002.
		
	 
	 
 			
	25.
	
		Wierzbicki A., Załęski P., Trybalizm a władza w Azji Centralnej, Pułtusk 2008.
		
	 
	 
 			
	26.
	
		Zaleśny J., Instytucjonalizacja przywództwa politycznego w państwach poradzieckich, [w:] T. Bodio, W. Jakubowski (red.), Przywództwo i elity polityczne w krajach WNP, Warszawa 2010.