PL EN RU
THEATRE IN HISTORY. HISTORY AT THE THEATRE
 
 
Подробнее
Скрыть детали
1
pracownik naukowy Instytutu Nauk Politycznych Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
 
 
Дата публикации: 2019-12-24
 
 
Studia Politologiczne 2015;35
 
КЛЮЧЕВЫЕ СЛОВА:
СТАТЬЯ:
The issues of theatre’s contemporary role in political history and exploitation of history in theatre have not been comprehensively researched yet. The article is an attempt to discussion about the political use of theatre in Poland under two different regimes: authoritarian period of Władysław Gomułka’s rule and democratic period of Jarosław Kaczyński’s government. The most crucial experience of instrumental exploition of theatrical scene in political intrigue was analysed: the case of Dziady (Forefathers’ Eve) played in the National Theatre’s season 1967/68. The second part of the argument was focused on the phenomenon of TV Theate’s “Scena Faktu” (“Docudrama”) – the series of 25 spectacles inspired by obscure event of contemporary history, deprived of objectivity and exposing the educational role of patriotict conduct promotion rather than artistic aspect. The problem of both analysed cases is about the authority engagement in theatre and illustrates the model of historical and cultural politics of both compared periods.
PEER REVIEW INFORMATION
Article has been screened for originality
 
ЛИТЕРАТУРА (30)
1.
K. Braun, Teatr polski 1939–1989. Obszary wolności-obszary zniewolenia, Warszawa 1994.
 
2.
J. Brochocki, Rewolta Marcowa. Narodziny, życie i śmierć PRL, Warszawa 2001.
 
3.
M. Czanerle, Panie i panowie teatru, Kraków 1977.
 
4.
K. Dejmek, Casus »Dziady«, „Dialog” 1981, nr 6.
 
5.
P. Domański, Marzec i dwie dyskusje na uboczu, „Dialog” 1982, nr 2.
 
6.
K. Dzierzbicka, 50 lat Teatru Telewizji. Krótka historia telewizyjnej sceny, Kraków 2004.
 
7.
J. Eisler, Marzec 1968. Geneza, przebieg, konsekwencje, Warszawa 1991.
 
8.
J. Eisler, Marzec ’68, Warszawa 1995.
 
9.
M. Fik, Kultura polska po Jałcie. Kronika lat 1944–1981, Londyn 1989.
 
10.
M. Fik, Marcowa kultura, Warszawa 1995.
 
11.
Z. Greń, Tamte »Dziady«, Życie Literackie” 1988, nr 10.
 
12.
I. Heppen, Pół jawa, pół sen. Teatr Narodowy »Dziady« w sezonie 67/68, „Res Publica” 1988, nr 3.
 
13.
G. Holoubek, Grając w »Dziadach«, „Dialog” 1981, nr 6.
 
14.
Z. Hübner, Polityka i teatr, Kraków 1991.
 
15.
Instytut Pamięci Narodowej-Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, sygn. akt IPN 01419/187.
 
16.
R. Kozerski, Scena Faktu Teatru Telewizji jako element polityki historycznej państwa w latach 2005–2010 (praca magisterska), Warszawa 2013.
 
17.
Krótka historia »Dziadów«, Dziady ’68, dodatek do „Gazety Wyborczej” 30.01.1968.
 
18.
A. Magierska, Dylematy historii PRL, Warszawa 1995.
 
19.
„Notatnik Teatralny” 2006, nr 39–40.
 
20.
P. Osęka, Marzec ’68, Kraków 2008.
 
21.
B. Osterloff, M. Raszewska, K. Sielicki, Leksykon teatralny, Warszawa 1996.
 
22.
Pamięć i odpowiedzialność, red. R. Kostro, T. Merta, Kraków–Wrocław 2005.
 
23.
Program Dziady, red. H. Zakrzewska, Warszawa 1997.
 
24.
D. Przastek, W owych dniach. Gustaw Holoubek. Szkic do biografii politycznej, „Notatnik Teatralny” 2009, nr 52–53.
 
25.
D. Przastek, Aparat represji wobec ludzi kultury w Polsce, „Społeczeństwo i Polityka” 2010, nr 2.
 
26.
D. Przastek, Klasyka według Hanuszkiewicza w czasach konformizmu społecznego, „Społeczeństwo i Polityka” 2012, nr 2.
 
27.
Z. Raszewski, Trudny rebus. Studia i szkice z historii teatru, Wrocław 1990.
 
28.
Z. Raszewski, Raptularz 1967/1968, Warszawa 1993.
 
29.
M. Semil, E. Wysińska, Słownik współczesnego teatru. Twórcy, teatry, teorie, Warszawa 1990.
 
30.
Sto przedstawień w opisach polskich autorów, oprac. Z. Raszewski, Wrocław 1993.
 
ISSN:1640-8888
Journals System - logo
Scroll to top