PL EN RU
Wygrać, aby przegrać? Rzecz o genezie, istocie i politycznych skutkach specjalnej autonomii prowincji Aceh w Indonezji
 
Więcej
Ukryj
1
profesor w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego
 
 
Data publikacji: 17-12-2019
 
 
Studia Politologiczne 2018;50
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Ogólnym celem artykułu jest wyjaśnienie genezy i istoty specjalnej autonomii w indonezyjskiej prowincji Aceh oraz wstępna identyfikacja politycznych następstw jej wprowadzenia. Lokalne elity Aceh niemal od powstania niepodległej Indonezji walczyły o uzyskanie autonomii lub niepodległości. Ustanowiona ostatecznie w 2006 r. autonomia zawiera oryginalne rozwiązania dotyczące sfery politycznej, kulturalnej i ekonomicznej. Dzięki autonomii partie etniczne mogą samodzielnie rządzić Aceh. Tak się jednak nie dzieje. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego polityczne skutki implementacji autonomii w Aceh w istotny sposób odbiegają od przewidywań tych, którzy o nią zabiegali.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
 
REFERENCJE (40)
1.
Ananta A., Arifin E.N., Hasbullah M.S., Handayani N.B., Pramono A., Changing Ethnic Composition: Indonesia, 2000–2010, 2013, http://citeseerx.ist.psu.edu/v... (dostęp: 7.03.2018).
 
2.
Ananta A., Arifin E.N., Hasbullah M.S., Handayani N.B., Pramono A., Demography of Indonesia’s Ethnicity, Singapore 2015.
 
3.
Ansori M.H., From Insurgency to Bureaucracy: Free Aceh Movement, Aceh Party and the New Face of Conflict, „Stability” 2012, t. 1, nr 1.
 
4.
Antonowicz L., Pojęcie państwa w prawie międzynarodowym, Warszawa 1974.
 
5.
Aspinall E., Aceh/Indonesia: Conflict Analysis and Options for Systemic Conflict Transformation, Berlin 2005.
 
6.
Aspinall E., Combatants to Contractors: The Political Economy of Peace in Aceh, „Indonesia” 2009, nr 87.
 
7.
Aspinall E., Democratization and Ethnic Politics in Indonesia: Nine Theses, „Journal of East Asian Studies” 2011, nr 11.
 
8.
Aspinall E., The Irony of Success, „Journal of Democracy” 2010, t. 21, nr 2.
 
9.
Aspinall E., Crouch H.A., The Aceh Peace Process: Why it Failed?, Washington D.C. 2003.
 
10.
Bill of Law of the Republic of Indonesia No. 21/2001 on Special Autonomy for the Papua Province, http://papuaweb.org/goi/otsus/... (dostęp: 14.02.2018).
 
11.
Bomb Threats, Intimidation Suspected in Aceh Elections, „The Jakarta Post”, 17.02.2017, http:// www.thejakartapost.com/news/2017/02/17/bomb-threats-intimidation-suspected-inaceh-elections.html (dostęp: 23.02.2018).
 
12.
Encyclopaedia Britannica, Java, 2018, https://www.britannica.com/pla... (dostęp: 24.03.2018).
 
13.
Faucher C., Contesting Boundaries in the Riau Archipelago, [w:] H.S. Nordholt, G. van Klinken (red.), Renegotiating Boundaries: Local Politics in Post-Suharto Indonesia, Leiden 2014.
 
14.
Heidbüchel E., The West Papua Conflict in Indonesia: Actors, Issues and Approaches, Wettenberg 2007.
 
15.
Hillman B., Power-sharing and Political Party Engineering in Conflict Prone Societies: The Indonesian Experiment in Aceh, „Conflict, Security & Development” 2012, t. 12, nr 2.
 
16.
Horowitz D.L., Constitutional Change and Democracy in Indonesia, New York 2013.
 
17.
Index Mundi, Indonesia Demographics Profile 2018, https://www.indexmundi.com/ind... (dostęp: 3.03.2018).
 
18.
Inilah 81 Calon Terpilih Anggota DPRA 2014–2019 dari 23 Kabupaten Kota, „Lintas Gayo”, 13.05.2014, http://www.lintasgayo.com/4840... (dostęp: 11.03.2018).
 
19.
Ishiyama J., Breuning M., What’s in a Name? Ethnic Party Identity and Democratic Development in Post-communist Politics, „Party Politics” 2011, t. 17, nr 2.
 
20.
Jones T., Culture, Power, and Authoritarianism in the Indonesian State: Cultural Policy across the Twentieth Century to the Reform Era, Leiden 2013.
 
21.
Kingsbury D., Peace in Aceh: A Personal Account of the Helsinki Peace Process, Jakarta 2006.
 
22.
Kraus W., The Shattariyya Sufi Brotherhood in Aceh, [w:] A. Graf, S. Schröter, E. Wieringa (red.), Aceh: History, Politics and Culture, Singapore 2010.
 
23.
Law of the Republic of Indonesia No. 11/2006 regarding Governing of Aceh, http://pih.kemlu.go.id/files/U... (dostęp: 17.02.2018).
 
24.
Macdonald G., Election Rules and Identity Politics: Understanding the Success of Multiethnic Parties in Indonesia, Washington D.C. 2013.
 
25.
Missbach A., The Aceh War and the Influence of Christiaan Snouck Hurgronje, [w:] A. Graf, S. Schröter, E. Wieringa (red.), Aceh: History, Politics and Culture, Singapore 2010.
 
26.
Murugasu S., The State and the Transnational Politics of Migrants: A Study of the Chins and the Acehnese in Malaysia, London 2017.
 
27.
Prasetyo S.A., Birks T., Background and Political Situation in Aceh, [w:] O. Törnquist, S.A. Prasetyo, T. Birks (red.), Aceh: The Role of Democracy for Peace and Reconstruction, Jogjakarta 2010.
 
28.
Prasetyo S.A., Aditjondro G.J., Profitable Peace, [w:] O. Törnquist, S.A. Prasetyo, T. Birks (red.), Aceh: The Role of Democracy for Peace and Reconstruction, Jogjakarta 2010.
 
29.
Reid A., The Indonesian National Revolution, 1945-1950, Hawthorn 1974.
 
30.
Reid A., Aceh and the Turkish Connection, [w:] A. Graf, S. Schröter, E. Wieringa (red.), Aceh: History, Politics and Culture, Singapore 2010.
 
31.
Schultz F., From Colonial Times to Revolution and Integration, [w:] A. Graf, S. Schröter, E. Wieringa (red.), Aceh: History, Politics and Culture, Singapore 2010.
 
32.
Sindre G.M., From Political Exclusion to Inclusion: The Political Transformation of GAM, [w:] O. Törnquist, S.A. Prasetyo, T. Birks (red.), Aceh: The Role of Democracy for Peace and Reconstruction, Jogjakarta 2010.
 
33.
Stanton J.A., Violence and Restraint in Civil War: Civilian Targeting in the Shadow of International Law, New York 2016.
 
34.
Trzciński K., Centrypetalizm – integrujący system polityczny dla państw wieloetnicznych. Zarys teorii empirycznej, „Studia Polityczne” 2015, t. 39, nr 3.
 
35.
Trzciński K., „Demokracja o niskiej jakości” (low-quality democracy) – zasadność stosowania pojęcia i horowitzowska egzemplifikacja na przykładzie Indonezji, „Studia Polityczne” 2016, t. 44, nr 4.
 
36.
Trzciński K., Istota i główne modele power-sharing w warunkach wieloetniczności. Zarys problematyki, „Przegląd Politologiczny” 2016, t. 21, nr 3.
 
37.
Trzciński K., The Consociational Addition to Indonesia’s Centripetalism as a Tactic of the Central Authorities: The Case of Papua, „Hemispheres: Studies on Cultures and Societies” 2016, t. 31, nr 4.
 
38.
Worldometers, Indonesia Population 2018, http://www.worldometers.info/w... (dostęp: 18.02.2018).
 
39.
Yunandar M.A., The Aceh Party’s Defeat, „New Mandala”, 7.04.2017, http://www.newmandala.org/aceh... (dostęp: 14.03.2018).
 
40.
Zyad T., The Aceh Exception, „New Mandala”, 29.04.2014, http://www.newmandala.org/the-... (dostęp: 14.03.2018).
 
ISSN:1640-8888
Journals System - logo
Scroll to top