Artykuł opisuje fragment relacji państwo-kościół, w części dotyczącej sporu o aksjologię Konstytucji RP. Scharakteryzowane są w nim główne stanowiska podmiotów konkurujących w codziennej, politycznej walce „o rząd dusz”. Podawane są również przykłady ilustrujące proces odchodzenia elit od tych przepisów Konstytucji, które określiły prawne ramy stosunków między państwem a kościołem, a którymi dla hierarchii kościelnej okazały się niewygodne nie tylko z powodów ideologicznych. Autorka uważa, że na gruncie stosunków Państwo-Kościół mamy w Polsce znów do czynienia ze zjawiskiem, które w literaturze przedmiotu określane jest mianem „konstytucji pisanej” i „konstytucji rzeczywistej”. Pozwala to niektórym autorom na stwierdzenia, że Polska nie jest dziś państwem neutralnym światopoglądowo. Naruszane są w tej płaszczyźnie nie tylko przepisy Konstytucji z 2 kwietnia 1997 r., ale również obowiązujące standardy europejskie. Na skutek narastającego oporu społecznego rysuje się jednakże szansa na zmianę.