PL EN RU
Państwo świeckie w Turcji – historyczna i współczesna perspektywa
 
 
Więcej
Ukryj
1
adiunkt w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
 
 
Data publikacji: 21-12-2019
 
 
Studia Politologiczne 2016;42
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Sekularyzm w czasie rządów AKP w Turcji jest złożonym zjawiskiem. To prowadzi do trudności w zdefiniowaniu relacji między państwem/polityką a religią w tym kraju. Niniejszy artykuł jest próbą zidentyfikowania typu sekularyzmu, który możemy obserwować obecnie w Turcji i zaproponowania nieco nowego podejścia konceptualistycznego. Jest to możliwe dzięki analizie funkcjonowania systemu świeckiego w tym państwie w przeszłości i współcześnie oraz odpowiedzi na pytania: Jak zmienia się turecki sekularyzm? Czy jest to liniowy proces? Czy powinniśmy mówić o sekularyzmie czy też post-sekularyzmie w Turcji, biorąc pod uwagę proces nazwany przez niektórych uczonych „subtelną islamizacją”?
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
 
REFERENCJE (46)
1.
Atacan F., Explaining Religious Politics at the Crossroad: AKP-SP, [w:] A. Çarkoğlu, B.M. Rubin (eds.), Religion and Politics in Turkey, London, New York 2006.
 
2.
Case of Leyla Sahin v. Turkey (Application nr 00044774/98), Judgment, ECHR, Strasbourg, 29/06/2004, www.echr.coe.int.
 
3.
Çınar M., Duran B., The Specific Evolution of Contemporary Political Islam in Turkey and Its Difference, [w:] Ü. Cizre (ed.), Secular and Islamic Politics in Turkey. The Making of the Justice and Development Party, London, New York 2008.
 
4.
Dumont P., The Origins of Kemalist Ideology, [w:] J.M. Landau (ed.), Atatürk and the Modernization of Turkey, Boulder, Leiden 1984.
 
5.
Eren N., Turkey Today and Tomorrow. An Experiment in Westernization, New York, London 1963.
 
6.
Ergil D., Secularim betrayed, „Turkish Daily News” z 31 lipca 2006 r., www.hurriyetdailynews.com/secularism-betrayred.aspx?pageID=438&n=secularism-betrayed-2006-07-31.
 
7.
Heper M., Islam, Polity and Society in Turkey: A Middle Eastern Perspective, „The Middle East Journal” 1981, Nr 3.
 
8.
Hurd E.S., Politics of Secularism in International Relations, New Jersey 2007.
 
9.
Kaya A., Islamization of Turkey under the AKP Rule: Empowering Family, Faith and Charity, „South European Society and Politics” 2015, Nr 1.
 
10.
Keddie N.R., Secularization and Secularism, [w:] M.C. Horowitz (ed.), New Dictonary of the History of Ideas, t. 5, Detroit 2005.
 
11.
Kili S., The Atatürk Revolution. A Paradigm of Modernization, Ankara 2008.
 
12.
Kinross Lord, Atatürk. The Rebirth of a Nation, London 1964.
 
13.
Köni H., Politics of Religion and Secularism in the Ottoman Empire; 14th to 20th Century: A Study, „International Journal in Research in Social Sciences” 2013, Nr 1, http://tjp.fatih.edu.tr/docs/a....
 
14.
Krukowski J., Polskie prawo wyznaniowe, Warszawa 2005.
 
15.
Kuru A.T., Reinterpretation of Secularism in Turkey. The Case of the Justice and Development Party, [w:] M.H. Yavuz (ed.), The Emergence of the New Turkey. Democracy and the AK Parti, Utah 2006.
 
16.
Kuru A.T., Secularism and State Policies Toward Religion. The United States, France, and Turkey, New York 2009.
 
17.
Kuru A.T., Stepan A., Laicité as an “Ideal Type” and a Continuum: Comparing Turkey, France and Senegal, [w:] A.T. Kuru, A. Stepan (eds.), Democracy, Islam & Secularism in Turkey, New York 2012.
 
18.
Mahoney J., Thelen K., A Theory of Gradual Institutional Change, [w:] J. Mahoney, K. Thelen (eds.), Explaining Institutional Change. Ambiguity, Agency and Power, New York 2010.
 
19.
Mardin Ş., Religion and Secularism in Turkey, [w:] A. Kazancigil, E. Özbudun (eds.), Atatürk: Founder of a Modern State, London 1997.
 
20.
Milletvekili Genel Seçim Arşivi, T.C. Yüksek Seçim Kurulu, http://www.ysk.gov.tr.
 
21.
Orhan Ö., Paradox of Turkish Secularism, „Turkish Journal of Politics” 2013, Nr 1, http://tjp.fatih.edu.tr/docs/a....
 
22.
Öktem K., Angry Nation. Turkey Since 1989, London, New York 2011.
 
23.
Peker E., Turkey Moves to Curb Alcohol Sales at Night, Ban Advertising, „The Wall Street Journal” z 24 maja 2013 r.
 
24.
Pupcenoks J., Democratic Islamization in Pakistan and Turkey: Lessons for the Post-Arab Spring Muslim World, „The Middle East Journal” 2012, Nr 2.
 
25.
Rumpf Ch., Das türkische Verfassungssystem. Einführung mit vollständigem Verfassungstext, Wiesbaden 1996.
 
26.
Rumpf Ch., Laizismus und Religionsfreiheit als Konfliktfeld in der Türkei, [w:] J. Schwartländer (ed.), Freiheit der Religion. Christentum und Islam unter dem Anspruch der Menschenrechte, Mainz 1993.
 
27.
Sabatier P.A., Policy Change over a Decade or More, [w:] P. A. Sabatier, H.C. Jenkins-Smith (eds.), Policy Change and Learning. An Advocacy Coalition Approach, Boulder, San Francisco, Oxford 1993.
 
28.
Schüler H., Re-Islamisierung: der Fall Türkei, „Zeitschrift für Türkeistudien” 1989, Nr 1.
 
29.
Shankland D., Islam and Society in Turkey, Eothen 1999.
 
30.
Spuler-Stegemann U., Türkei, [w:] W. Ende, U. Steinbach (eds.), Der Islam in der Gegenwart, München 1996.
 
31.
Szymański A., EU Pre-accession Process of Turkey: Determinants and Prospects, „Przegląd Politologiczny” 2015, Nr 1, 2015.
 
32.
Szymański A., Między islamem a kemalizmem. Problem demokracji w Turcji, Warszawa 2008.
 
33.
Toprak B., Islam and Political Development in Turkey, Leiden 1981.
 
34.
Toprak B., Çarkoğlu A., Değişen Türkiye’de Din Toplum ve Siyaset, İstanbul 2006.
 
35.
Tremblay P., Is Erdoğan signaling end of secularism in Turkey?, „Al-Monitor” (Turkey Pulse) z 29 kwietnia 2015 r., www.al-monitor.com/pulse/en/originals/2015/04/turkey-is-erdogan-signaling-end-of-secularism.html#.
 
36.
Tröndle D., Die Debatte um den Islam und seine Institutionalisierung in der Türkei, „Zeitschrift für Türkeistudien“ 2001, Nr 1–2.
 
37.
Tür Ö., Economic Relations with the Middle East under the AKP-Trade, Business Community and Reintegration with Neighboring Zones, „Turkish Studies” 2011, Nr 4.
 
38.
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. Kanun nr 2709, Kabul Tarihi 7.11.1982, www.tbmm.gov.tr/anayasa/anayasa82.htm.
 
39.
Verfassungsgericht der Türkei: Was ist Laizismus?, CIBEDO-Dokumentation, Nr 28, Frankfurt am Main 1986.
 
40.
Wedel H., Der türkische Weg zwischen Laizismus und Islam. Zur Entwicklung des Laizismusverständnisses in der türkischen Republik, Opladen 1991.
 
41.
Wójcik A., Who’s Next? Replacement of Elites in Turkish Society, „Hemispheres. Studies on Cultures and Societies” 2015, Nr 1.
 
42.
Yavuz M.H., Secularism and Muslim Democracy in Turkey, Cambridge, New York 2009.
 
43.
Yazıcı S., Turkey’s Constitutional Amendments: Between Status Quo and Limited Democratic Reforms, „Insight Turkey” 2010, Nr 2, 2010.
 
44.
Yıldız A., Problematizing the intellectual and political vestiges. From ’welfare’ to ‘justice and development’, [w:] Ü. Cizre (ed.), Secular and Islamic Politics in Turkey. The Making of the Justice and Development Party, London, New York 2008.
 
45.
Yılmaz H., Türkiye’de Muhafazakarlık. Aile, Cinselik, Din, Ekim 2012, www.aciktoplumvakfi.org.tr/pdf/muhafazakarlik/04.pdf.
 
46.
Zürcher E.-J., Turkey: A Modern History, London, New York 2004.
 
ISSN:1640-8888
Journals System - logo
Scroll to top