Konfederacja Polski Niepodległej była pierwszą demokratyczną partią polityczną w PRL. Artykuł prezentuje jej działalność w latach 1979–1991, koncentrując się na organizacji, strukturze wewnętrznej, programie i przede wszystkim miejscu KPN w systemie politycznym. Zaprezentowano ewolucję Konfederacji od nielegalnej, antysystemowej partii politycznej do klasycznej formacji parlamentarnej. Rozważaniami objęto przede wszystkim okres transformacji ustrojowej po Okrągłym Stole, skupiając się na kolejnych kampaniach wyborczych KPN. Najwięcej miejsca poświęcono przygotowaniom i wyborom 1991 roku, jako pierwszym w pełni wolnym i demokratycznym wyborom parlamentarnym po II wojnie światowej, o których organizację Konfederacja Polski Niepodległej zabiegała od chwili swego powstania.