PL EN RU
STILL ART OR ALREADY POLITICS? POLITICALNESS, RELIGIOUNESS AND THE LIMITS OF FREEDOM OF ARTISTIC EXPRESSION IN A DISCUSSION HELD ON THE STAIRS TO THE ENTRANCE
 
Подробнее
Скрыть детали
1
profesor Uniwersytetu Zielonogórskiego
 
 
Дата публикации: 2019-12-17
 
 
Studia Politologiczne 2018;50
 
КЛЮЧЕВЫЕ СЛОВА:
СТАТЬЯ:
Contemporary artists on the declarative level try to remain outside the political domain, at times unaware of the fact that an established dislike for politicians is not equivalent to refraining from political actions. Theatre has not so much become politically vulgarised but rather it has gained a potential additional act in the form of a strictly political phenomenon. This results from the disrupted demarcation lines traditionally dividing the freedom of artistic expression and the right to its rejection by those who have different ideological (religious) motivations. This stems from the fact that the performative act has been extended beyond the theatre stage, thus allowing political opponents to refer to non-aesthetic categories, to which artists themselves have assigned formally political features. Invoking the right to critically assess reality, to which both sides are entitled, they understand freedom as a justified negation of a different perspective. In an ideal situation, art would not be subordinated to political ends, while adding to it non-artistic dimensions makes it an emergent phenomenon. However, in the reality we have access to, there has developed an asymmetry as the theatrical circles have started to desire not only to create art but also to be the ones holding the key to the rules of its interpretation or criticism, which leads to a discussion on the limits of freedom of artistic expression when seen as political.
PEER REVIEW INFORMATION
Article has been screened for originality
 
ЛИТЕРАТУРА (34)
1.
Borradori G., Filozofia w czasach terroru: rozmowy z Jürgenem Habermasem i Jacques’em Derridą, Warszawa 2008.
 
2.
Cieślak J., Korfanty – wzór demokracji, „Rzeczpospolita” z dn. 11 października 2017.
 
3.
Cieśliński P., Nagrody Nobla dostała gromadka starszych białych mężczyzn. Znowu, „Gazeta Wyborcza” z dn. 5 października 2017.
 
4.
Dahl R.A., Stinebrickner B., Współczesna analiza polityczna, Warszawa 2007.
 
5.
Flusser V., Ku filozofii fotografii, Warszawa 2015.
 
6.
Głowacka M., Kontrowersje wokół Literackiej Nagrody Nobla, [w:] E. Stadtmüller, J. Sadłocha, M. Różycki, M. Głowacka (red.), Nagroda Nobla a kontrowersje związane z wyborem jej laureatów, Wrocław 2015.
 
7.
Grobler A., Dwa pojęcia wiedzy: w stronę unifikacji, „Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria” 2016, nr 1 (97).
 
8.
Hall A., Wojna o centroprawicę, „Rzeczpospolita” z dn. 6 października 2017.
 
9.
Haidt J., Prawy umysł: dlaczego dobrych ludzi dzielą polityka i religia?, Sopot 2014.
 
10.
Harubała A., „Mefisto” – popłuczyny po „Klątwie”, „Do Rzeczy”, nr 41, z dn. 9–15 października 2017.
 
11.
Kołakowska A., Będzie jeszcze gorzej (rozmawia Michał Płociński), „Plus Minus – Rzeczpospolita” z dn. 31 grudnia 2016–1 stycznia 2017.
 
12.
Kowalski K., Nietrafione Noble i pominięci geniusze, „Plus minus – Rzeczpospolita” z dn. 30 września–1 października 2017.
 
13.
Krupiński W., Nieboska prowokacja w Starym Teatrze. Aktorzy rezygnują, „Dziennik Polski” 22 listopada 2013, http://www.dziennikpolski24.pl... (dostęp: 13.10.2013).
 
14.
Kube M., Zdumienie ostrożnym Noblem, „Rzeczpospolita” z dn. 6 października 2017.
 
15.
Lasswell H.D., Power and Personality, New York 1948.
 
16.
Leder A., Rysa na tafli: teoria w polu psychoanalitycznym, Warszawa 2016.
 
17.
Legutko R., Traktat o wolności, Gdańsk 2007.
 
18.
Legutko R., Triumf człowieka pospolitego, Poznań 2012.
 
19.
Młyńczyk Ł., Między kreatywnością a próżnowaniem. Polityczność dwóch typów idealnych, Warszawa 2015.
 
20.
Młyńczyk Ł., Political cognition. Can scientific paradigms change cognitive status of anti-Semitism and the Holocaust in the history of the Jewish people?, Jews – „Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities” (Special Issue), 2016, nr 6.
 
21.
Mrozek W., Skandalista Oliver Frljić i „Klątwa”. Głośny reżyser o fladze w waginie, narodowej hipokryzji i dramacie Wyspiańskiego, „Gazeta Wyborcza” z dn. 24 lutego 2017.
 
22.
Nowak P., Hodowanie troglodytów, Warszawa 2014.
 
23.
Pietruszewska-Kobiela G., Regiewicz A., Stachyra G., Żywiołek A., Polityczność mediów, Toruń 2015.
 
24.
Pierzchalski F., Estetyka kiczu a rozwój autorytarnego populizmu w Polsce, [w:] F. Pierzchalski,.
 
25.
B. Rydliński (red.), Autorytarny populizm w XXI wieku. Krytyczna rekonstrukcja, Warszawa 2017.
 
26.
Porębski L., Między przemocą a godnością. Teoria polityczna Harolda D. Lasswella, Kraków 2007.
 
27.
Schmitt C., Pojęcie polityczności, [w:] Tenże, Teologia polityczna i inne pisma, Kraków 2000.
 
28.
Sewerynik A., Muzyka, tajemniczy fenomen, „najlepszy język do poruszania serc ludzi na całym świecie” (Jimmy Page), „Rzeczpospolita” z dn. 2 kwietnia 2014.
 
29.
Surmiak-Domańska K., Julia Wyszyńska, aktorka spektaklu „Klątwa”. Ukarana za papieża, „Duży Format” z dn. 2 października 2017.
 
30.
Szahaj A., Paradygmaty interpretacyjne a narodziny literaturoznawstwa postawangardowego,https://repozytorium.umk.pl/bi...%.
 
31.
20interpretacyjne%20a%20narodziny%20literaturoznawstwa%20postawangardowego.pdf?sequence=1 (dostęp: 14.12.2017).
 
32.
Szczepkowska J., Ucieczka z teatru wolność, „Plus minus – Rzeczpospolita” z dn. 30 września– 1 października 2017.
 
33.
Tarasewicz L., Na wsi o sztuce nie rozmawiam, „Plus minus – Rzeczpospolita” 23–24 września 2017.
 
34.
Zięba O.M., W czarno-różowych okularach: hipokryzja postępowych elit, „Plus minus – Rzeczpospolita” z dn. 23–24 września 2017.
 
ISSN:1640-8888
Journals System - logo
Scroll to top